Donatella Versace po prawie 30 latach oddaje przywództwo nad rodzinną schedą. Brzmi to nieprawdopodobnie, lecz nie jest to primaaprilisowy żart. Już 1 kwietnia jej miejsce przejmie Dario Vitale, pierwszy dyrektor kreatywny marki Versace, niezwiązany z nią więzami krwi. Kim jest Donatella i jakie znaczenie miała dla branży modowej na przestrzeni lat?

Najlepiej ubrana dziewczynka w mieście
Donatella przyszła na świat w 1955 roku na południu Włoch w rodzinie, której sercem okazała się moda. Jej mama zaczynała jako krawcowa, aby po czasie otworzyć własny butik w centrum Reggio di Calabarii. Franca Versace zajmowała się sprowadzaniem ekskluzywnych projektów z całej Europy. Nawet słynny niemiecki projektant mody Karl Lagerfeld pamięta zakupy w jej sklepie.
Dziewczyna była rozpieszczana i strojona nie tylko przez mamę, ale również przez o 9 lat starszego Gianniego. To właśnie brat namówił ją, aby w wieku 12 lat, mimo kategorycznych sprzeciwów matki, rozjaśniła włosy na platynowy blond, co do dziś stanowi jej znak rozpoznawczy. Skóra, wysokie szpilki i czarny eyeliner szybko stały się atrybutami dodającymi jej pewności siebie. Sama często podkreśla, że bez butów na obcasie czuje się naga.

Meduza
Czas studiów Donatelli we Florencji zbiegł się z pierwszymi samodzielnymi krokami Gianniego w świecie mody. W przerwie od nauki literatury i języków spieszyła na pociąg, aby jak najwięcej czasu spędzić z bratem wśród kiełkującej włoskiej bohemy modowej lat siedemdziesiątych. Rok 1978 zwiastował nadejście meduzy, ponieważ wtedy w Mediolanie otwarto pierwszy sklep Versace. Krótko po rozpoczęciu działalności szeregi firmy zasiliła Donatella nazywana już wtedy przez Gianniego swoją muzą. Biznes ten od początku opierał się na rodzinnych więzach niezależnie od stanowiska. Na przykład za sprawy finansowe odpowiadał ich brat, Santo.
Stanowczo odrzucili wizję nowoczesnego szyku Armaniego. Pewności siebie nie miały dodawać kobiece garnitury i styl, który dziś nazwalibyśmy old money, z sukcesem promowany ówcześnie również przez Ralpha Laurena. Kobieta Versace była obsypana złotem, krzykliwymi wzorami, motywami zwierzęcymi i skórą. Maksymalizm w pełnej krasie uzupełniony został odważnymi wycięciami i eksponowaniem ciała poprzez obcisłe kroje. Ubranie miało podkreślać kobiecą sylwetkę, a nie ją zakrywać.
Celebracja feminizmu poprzez sensualność to dla Versace definicja prawdziwej emancypacji oraz okazja do zredefiniowania tradycji, z której dziedzictwa czerpano jednak wiele inspiracji. Powstałe w 1993 roku logo marki przybrało kształt mitologicznej meduzy. W charakterystycznych barokowych wzorach Versace do dziś przebijają echa kultury hellenistycznej i motywy włoskiego luksusu.

„99 % z nich myślało, że mi się nie uda”
15 lipca 1997 roku Gianni Versace wybrał się na spacer w okolicach swojej willi w Miami, aby zakupić poranną prasę. Do domu nigdy jednak nie powrócił. Został tragicznie zastrzelony tuż u jego progu. Był to ogromny cios dla świata mody, ale przede wszystkim dla jego młodszej siostry oraz muzy Donatelli. Jak sama przyznała, najbardziej brakować jej będzie jego śmiechu. Słyszała ten odgłos zaledwie trzydzieści minut wcześniej w słuchawce telefonu.
Jak w tym trudnym czasie decydować o dalszym losie firmy? Napływające zewsząd propozycje zakupu jej udziałów w spółce były przerażające. Nie tego chciałby Gianni. Versace oznaczało dla niego rodzinę, a ona nie jest na sprzedaż. Podążając ścieżką brata, w pełni oddała się pracy. Przyjęła stanowisko dyrektora kreatywnego i już zaledwie po 3 miesiącach od śmierci Gianniego Versace zaprezentowało swój pokaz na mediolańskim tygodniu mody.

Pierwsza dekada Donatelli u sterów firmy wydaje się wyjątkowo trudna. Musiała odnaleźć swój własny głos, nie porzucając jednak dziedzictwa marki. Przez minione kilkanaście lat pracowała wyłącznie u boku swojego brata, do którego zaczęto stale ją porównywać.
Versace mierzyło się z trudnościami finansowymi, a ona sama z nałogiem i żałobą. Po tej tragedii Miami odwiedziła jedynie raz, ponieważ do dziś jest to zbyt duża trauma. Pokaz stanowiący hołd dla Gianniego odbył się równo 20 lat po tych tragicznych zdarzeniach. Kolekcja Versace Wiosna/Lato 2018 wykorzystywała m.in. jego klasyczne barokowe wzory i print z Marilyn Monroe. Do zamknięcia pokazu zaproszono kultowe postaci z ery supermodelek lat dziewięćdziesiątych.

Połączenie mody i popkultury przepisem na sukces Versace
Versace jako jeden z pierwszych domów mody dostrzegł potencjał zaprezentowania tych samych modelek w sesjach zdjęciowych i na wybiegu. Co więcej, zauważono potencjał do stworzenia z nich celebrytek. W latach 90. środowisko obawiało się, że pojawienie się popularnych postaci przyćmi blask samych ubrań. Rada Donatelli była prosta: „Fame on fame means more fame!”.
George Michael w 1990 roku zaprosił wschodzące supermodelki do udziału w teledysku utworu „Freedom! 90’s”. Niedługo później piosenka ta wybrzmiała podczas pokazu Versace. Naomi Campbell, Cindy Crawford, Linda Evangelista i Christy Turlington zaśpiewały ją, zamykając pokaz. Tym samym stworzyły jeden z pierwszych kultowych momentów na styku świata mody i popkultury. Poza wykorzystaniem potencjału marketingowego rodzeństwo zawierało przyjaźnie z całą plejadą gwiazd, oczywiście odzianą w Versace. Od księżnej Diany po Eltona Johna (zadedykował on nawet Gianniemu album „The Big Picture” z 1997).
Donatelli udało się sfinalizować kampanie m.in. z udziałem Madonny, Jennifer Lopez odzianej w jungle dress czy Lady Gagi. Ta ostatnia odwdzięczając się w swoim stylu, stworzyła piosenkę pt. „Donatella”. Trudno będzie znaleźć drugiego dyrektora kreatywnego marki modowej, o którym powstają utwory. Donatella sama uosabia balans między światem celebryckim i modą.

Dla jednych coś zakrawającego o kicz, dla innych definicja luksusu. Wizja Versace polaryzuje od lat, jednak sukces Donatelli jest niepodważalny. Wraz z przekazaniem stanowiska dyrektora kreatywnego, zostanie najwyższą ambasadorką marki. To jej DNA i za bycie wzorem oddania oraz konsekwencji – Donatello, grazie!
Autor: Karolina Biedrzycka
Po więcej ciekawych tekstów ze świata kultury zapraszamy tutaj – meteor.amu.edu.pl/programy/kultura