Bowie: „Życie jest chaosem”

 „I’m an alligator, I’m a mama-papa coming for you, I’m the space invader, I’ll be a rock 'n’ rollin…”   tak brzmią pierwsze słowa piosenki Moonage Daydream Davida Bowiego. Kim jeszcze jest muzyk dowiemy się z filmu o tym samym tytule. 

Pod koniec 2022 roku na ekranach kin pojawił się film Moonage daydream. Jest to niebanalna produkcja Bratta Morgena przedstawiająca postać Davida Bowiego. Reżyser ma już na swoim koncie m.in. oryginalny projekt obrazujący postać  wokalisty i gitarzysty zespołu Nirvana Kurta Cobaina Kurt Cobain. Życie bez cenzury. 

CHAOS 

Morgen stworzył film złożony z archiwalnych nagrań artysty, jego muzyki, animacji i zabawy kolorami. Sama produkcja stworzona jest w artystyczny, dość chaotyczny sposób. Może być symbolem złożoności, zarówno twórczej, jak i osobowej Bowigo. Jak podkreśla artysta w filmie „życie jest chaosem”. Film, swoją formą idealnie oddaje ten chaos. 

Moonage daydream nie posiada standardowej fabuły ani narracji.

Różne, niechronologiczne wypowiedzi artysty przepalają się z metafizycznymi animacjami, kolorami, dźwiękami. Jest to dzieło sztuki, które może być jednak dość trudne w odbiorze dla widzów. Szczególnie tych, którzy z  twórczością Bowieego nie mają zbyt wiele wspólnego lub tych, którzy wolą linearne, poukładane seanse. Muszę przyznać, że w Moonage Daydream można się zagubić. Oglądając film sama złapałam się na uciekaniu myślami, czy zerkaniu na zegarek, ponieważ jest on długi. Trwa dwie godziny i piętnaście minut.  

BOWIE — KILKA TWARZY

Film przedstawia kilka odsłon Davida. Oprócz wokalisty i showmana, widzowie poznają także Davida malarza, poetę, rzeźbiarza, aktora, podróżnika oraz filozofa. W filmie ukazane jest wiele wątków filozoficznych, przemyśleń i wartości artysty z różnych etapów jego życia. Zmieniają się one, ewoluują, dojrzewają, tak samo, jak jego twórczość. Film jest tak zmontowany, że poprzez przeskoki między danymi materiałami archiwalnymi, możemy wyczuć złożoność osobowości artysty.  Bowie swoją postawą i wizerunkiem wyprzedzał zdecydowanie swoje czasy i był inspiracją dla wielu młodych ludzi. Epatował oryginalnością, tolerancją, nowym powiewem i swoim stylem życia. Wzbudzał wiele emocji wśród fanów. Widać to na materiałach z koncertów. Mnóstwo płaczących ze wzruszenia osób, a także naśladujących postępowania frontmena.

„Nie podoba mi się to, że pokazano go niemalże jak bóstwo. Bez zwrócenia uwagi na jego ciemną stronę, którą przecież też miał”

komentuje Weronika, jedna z fanek artysty, po obejrzeniu seansu. 

Film jest niejako laurką Davida Bowiego. Oddaje mu wręcz hołd. Raczej nie porusza, a na pewno nie w sposób negatywny, „brudów” z jego życia, które niestety też miały miejsce. Jedyne co możemy usłyszeć, to kilka słów o przyrodnim bracie Davida i trudnych relacjach z matką. Zaś o jego przygodach z narkotykami czy bardzo szalonym życiu seksualnym nie dowiemy się z filmu niczego. 

INNOWACYJNA, INNA FORMA 

Wielkim plusem filmu jest to, że została w nim używa metoda wygenerowania głosu artysty przez sztuczną inteligencję. Zabieg ten udał się twórcom, ponieważ dla zwykłego widza różnica była niezauważalna. Film zdecydowanie wyróżnia się swoją oryginalną konwencją wśród innych filmów przybliżających postacie znanych muzyków, jak np. popularny ostatnio film o Elvisie Presleyu z 2022 roku czy Bohemian Rhapsody z 2018.  W tych filmach widzimy prostą, biograficzną historię tych muzyków, zaś Moonage Daydream oddaje dusze Davida Bowiego.

Mimo specyficznej i hucznej formy jest autentyczny. Jest to produkcja, którą zdecydowanie warto obejrzeć. Nie dotrze ona może do każdego. Zdecydowanie wymaga od widzów sporo uwagi i skupienia, a nawet pierwiastka artystycznego spojrzenia na sztukę. 

Po więcej ciekawych tekstów ze świata kultury zapraszamy tutaj – meteor.amu.edu.pl/programy/kultura