Festiwal we francuskim Cannes to zdecydowanie jeden z czołowych festiwali w branży filmowej. W znaczącym stopniu przykłada się do kształtowania opinii na temat najnowszych produkcji, a także wyznacza ścieżki zdobywcom kolejnych nagród. W swojej historii sięgającej roku 1946 wyróżniono także dwa dzieła polskich twórców — Człowieka z żelaza Andrzeja Wajdy i Pianistę Romana Polańskiego.
Cannes po pandemicznej przerwie
Miłośnicy kinematografii przez ostatnie dwa lata musieli obejść się bez festiwalu na Lazurowym Wybrzeżu. W tym roku jednak sytuacja wróciła na lepsze tory i między 6, a 17 lipca świętu kina udało się powrócić. W pierwszych dniach czerwca ogłoszono tytuły znajdujące się w oficjalnej selekcji.
Oprócz Głównego Konkursu, Pokazów Specjalnych, Poza Konkursem, Pokazów Nocnych i Un Certain Regard zapowiedziano również Premiery Cannes. Zdradzono także, że specjalnym gościem otwarcia i jednocześnie zdobywczynią Honorowej Złotej Palmy za całokształt twórczości będzie aktorka Jodie Foster. Jako laureat nagrody dołączy do niej włoski reżyser i scenarzysta Marco Bellocchio. W tegorocznym jury zasiedli Mati Diop, Mylène Farmer, Maggie Gyllenhaal, Jessica Hausner, Mélanie Laurent, Kleber Mendonça Filho, Tahar Rahim oraz Song Kang-ho. Przewodniczącym został wielokrotnie nagradzany oraz doceniany amerykański reżyser — Spike Lee. Szczególnie warty podkreślenia jest fakt, że po raz pierwszy w składzie jury przeważały kobiety.
Pokazem otwierającym został mocno wyczekiwany musical Annette z Marion Cotillard i Adamem Driverem w rolach głównych. Był to jednocześnie reżyserski powrót Leosa Caraxa, który powrócił po niemal dziewięcioletniej przerwie.
Konkurs Główny
O najważniejszą Złotą Palmę — Palme d’or rywalizowało łącznie aż 24 twórców. Tytanem konkursu, jak zdradził przypadkiem Spike Lee, okazało się Titane Julii Ducournau, która kolejny raz skradła pozytywne opinie krytyków. Za pierwszym razem miało to miejsce za sprawą Mięsa, które zadebiutowało w 2016 roku. Stała się też w ten sposób drugą w historii kobietą nagrodzoną Złotą Palmą. Sama zapowiedź Titane nie zdradza zbyt wiele, ale jeśli macie w planach nadrobić zwycięskie pokazy przygotujcie się na body horror i seryjne morderstwa.
Tyle piękna i emocji można znaleźć w tym, czego nie da się zaszufladkować.
Julia Ducournau
Wśród pokonanych przez Ducournau znalazło się wielu międzynarodowych twórców. Kolejnym budzącym kontrowersje projektem okazał się obraz Benedetta o religijno-seksualnych zmaganiach XVII-wiecznej siostry zakonnej, który wyszedł spod ręki holendra Paula Verhoevena. Kojarzyć go można m.in. z Pamięci absolutnej, Robocopa oraz Nagiego instynktu. Porażkę poniosło też przekładane już jakiś czas najnowsze dzieło Wesa Andersona Kurier Francuski z Liberty, Kansas Evening Sun. Ponoć najbardziej estetyczne z dotychczasowych dzieł mistrza filmowej estetyki opowiada zbiór historii ukazanych w ostatnim numerze fikcyjnego francuskiego magazynu. W doborowej obsadzie znaleźli się m.in. Adrien Brody, Tilda Swinton, Frances McDormand, a także Timothee Chalamet. Nie udało się również znanemu z Mandarynki i Projektu Floryda Seanowi Backerowi z obrazem Red Rocket, prezentującym historię pornograficznego aktora i jego powrotu do domu.
Pozostałe tytuły z Konkursu Głównego to A feleségem története, Annette, Bohater, Drive My Car, Flag Day, France, Ahed’s Knee, Haut et fort, Hytti nro 6, La fracture, Les Intranquilles, Lingui, Memoria, Najgorszy człowiek na świecie, Nitram, Paryż, 13. dzielnica, Petrov’s Flu, Tout s’est bien passé, Trzy piętra i Wyspa Bergmana.
Cannes i pozostałe sukcesy
Nagrodę dla najlepszego aktora zdobył Amerykanin Caleb Landry Jones za rolę w australijskim thrillerze Nitram. Zaraz obok z nagrodą dla najlepszej aktorki znalazła się Renate Reinsve za norweski komedio-dramat Najgorszy człowiek na świecie. W kategorii najlepszy scenariusz docenieni zostali Takamasa Oe i Ryûsuke Hamaguchi za japoński dramat Drive My Car. Z kolei najlepszym reżyserem został uznany wspomniany już wcześniej Leos Carax za musical Annette. Palme d’or filmu krótkometrażowego trafiła do 14-minutowego All the Crows in the World z Hongkongu. Z kolei wyróżnienie specjalne dla filmu krótkometrażowego otrzymał brazylijsko-islandzki August Sky. Za to Złotą Kamerą dla najlepszego debiutanta może się teraz szczycić Antoneta Alamat Kusijanović za obraz Murina.
Grand Prix festiwalu w Cannes dla najlepszego filmu trafiło na ręce twórców francusko-irańskiego Bohatera i międzynarodowego Hytti nro 6. Tę samą nagrodę, ale przyznaną przez jury otrzymała ekipa izraelskiego Ahed’s Knee i międzynarodowego Memoria.
Z kolei pierwszą i drugą Cinéfondation za etiudę studencką nagrodzono kolejno L’enfant salamandre i Cicada. Trzecią nagrodę otrzymało ex aequo Cantareira oraz Prin oraș circulă scurte povești de dragoste. Najlepszy film przeglądu Un Certain Regard trafił do Razzhimaya kulaki, Nagroda Jury do Große Freiheit, a pozostałe wyróżnienia do Good Mother, La Civil oraz Lamb. Nagroda specjalna CST trafiła do Petrov’s Flu i Mi Iubita, Mon Amour.
Po więcej ciekawych tekstów ze świata kultury zapraszamy tutaj -> meteor.amu.edu.pl/programy/kultura/
